Zalety metody hodowli płynnej w przypadku gruźlicy mykobakteryjnej

Mycobacterium tuberculosis to bezwzględnie tlenowa bakteria o wysokich wymaganiach odżywczych. Jej optymalne pH wynosi 6,5–6,8, a wzrost jest powolny, wymagający bogatych w składniki odżywcze podłoży do początkowej izolacji. Powszechnie stosowane stałe podłoże Löwenstein-Jensen (LJ) zawiera żółtko jaja, glicerol, ziemniaki, sole nieorganiczne i zieleń malachitową. Zieleń malachitowa hamuje wzrost zanieczyszczających bakterii, ułatwiając izolację i przedłużoną hodowlę. Żółtko jaja dostarcza lipidowych czynników wzrostu, które stymulują wzrost bakterii. W zależności od wielkości inokulum, kolonie pojawiają się zazwyczaj w ciągu 2–4 tygodni. Na stałych podłożach kolonie wyglądają na suche, ziarniste, wypukłe, szorstkie i kalafiorowate, o szaro-żółto-białym kolorze. W podłożach płynnych na powierzchni tworzy się gruba, pomarszczona błona, podczas gdy podłoże pozostaje przejrzyste. Dodanie Tween 80 do podłoża sprzyja równomiernemu, rozproszonemu wzrostowi, zwykle w ciągu 1–2 tygodni.

Hodowla płynna daje kilkukrotnie wyższy wskaźnik pozytywności niż hodowla stała dla próbek klinicznych. Bakterie barwią się na czerwono w barwieniu kwasoopornych i wykazują silną odporność na wysychanie i kwasy. Są podatne na rozwój oporności na leki i wariantów L-form. M. tuberculosis wygląda jak smukłe, lekko zakrzywione pałeczki, występujące pojedynczo lub w rozgałęzionych układach, bez zarodników i wici, ale posiadające fimbrie. Tradycyjne metody wykrywania są czasochłonne (do 8 tygodni) i mają niskie wskaźniki pozytywności (≤20%), powodując znaczne opóźnienia w diagnozie i leczeniu, co podkreśla potrzebę poprawy.

Hodowla płynna, dzięki zoptymalizowanej zasadzie wykrywania, oferuje niezrównane zalety w porównaniu z hodowlą stałą. Jako złoty standard w metodologii, zapewnia niezrównaną niezawodność. M. tuberculosis jest odporny na kwasy i zasady, wysoce odporny na wysychanie, ale wrażliwy na etanol, wilgotne ciepło i promieniowanie ultrafioletowe. Może infekować różne tkanki i narządy, szczególnie płuca, powodując gruźlicę i poważnie wpływając na zdrowie ludzkie. Diagnoza gruźlicy zazwyczaj wymaga hodowli M. tuberculosis w celu potwierdzenia przypadków klinicznych i ukierunkowania leczenia.

Hodowla płynna jest ogólnie uważana za szybką metodę wzrostu prątków, znacznie skracającą czas wymagany do diagnozy klinicznej. Jest bardziej czuła niż hodowla stała, z wyższym wskaźnikiem wykrywalności. Podłoże płynne dostarcza bardziej obfitych składników odżywczych, sprzyjając szybszemu wzrostowi—wyniki dodatnie można uzyskać w ciągu 1–2 tygodni, znacznie wcześniej niż w przypadku hodowli stałej. Jeśli po 6 tygodniach nie zaobserwuje się wzrostu, można wydać wynik ujemny, znacznie skracając czas oczekiwania.

System BACTEC™ MGIT™ (Mycobacteria Growth Indicator Tube), zautomatyzowany instrument do monitorowania hodowli prątków, jest kompatybilny z probówkami do hodowli płynnych, oferując wysokie wskaźniki wykrywalności i znacząco poprawiając wydajność badań klinicznych.